فیشینگ (به انگلیسی: Phishing) به تلاش برای بدست آوردن اطلاعاتی مانند نام کاربری، گذرواژه، اطلاعات حساب بانکی و... از طریق جعل یک وب‌سایت، آدرس ایمیل و... گفته میشود.
و یا به عبارت ساده‌تر وقتی شخصی سعی می‌کند شما را فریب دهد تا اطلاعات شخصی‌تان را در اختیارش بگذارید، یک حمله فیشینگ اتفاق می‌افتد.
شبکه‌های اجتماعی و وب‌سایت‌های پرداخت آنلاین از جمله اهداف حملات فیشینگ هستند. علاوه بر آن، ایمیل‌هایی که با این هدف ارسال می‌شوند و حاوی پیوندی به یک وب‌سایت هستند در اکثر موارد حاوی بدافزار هستند.[۱]
🔘چه زمانی فیشینگ اغاز شد؟!🔘
روش فیشینگ با جزئیات در سال ۱۹۸۷ توضیح داده شده‌است و این واژه برای اولین بار در سال ۱۹۹۵ مورد استفاده قرار گرفته‌است. واژهٔ فیشینگ مخفف عبارت Password Harvesting Fishing (شکار کردن گذرواژه کاربر از طریق یک طعمه) است که در آن حرف Ph به جای F برای القای مفهوم فریفتن جایگزین شده‌است.[۲]
نوه کار فیشینگ چگونه است؟!
فیشینگ یا سرقت آنلاین در عمل به صورت کپی دقیق رابط گرافیکی یک وب‌گاه معتبر مانند بانک‌های آنلاین انجام میشود. ابتدا کاربر از طریق ایمیل یا آگهی‌های تبلیغاتی سایت‌های دیگر، به این صفحه قلابی راهنمایی میشود. سپس از کاربر درخواست میشود تا اطلاعاتی را که می‌تواند مانند اطلاعات کارت اعتباری مهم و حساس باشد، آنجا وارد کند. در صورت گمراه شدن کاربر و وارد کردن اطلاعات خود، فیشرها به اطلاعات شخص دسترسی پیدا می‌کنند. از جمله سایت‌های هدف این کار می‌توان سایت‌های پی‌پال، ای‌بی و بانک‌های آنلاین را نام برد.
🔘فیشینگ چگونه انجام میشود؟!
1_نام کاربری و گذرواژه
شماره تأمین اجتماعی
شماره‌های حساب‌های بانکی
کدهای پین (شماره‌های شناسایی شخصی)
شماره‌های کارت اعتباری
تاریخ تولد شما
اطلاعات هویتی شما
جعل و دستکاری پیوندها و آدرس‌ها
ویرایش
این روش یکی از شیوه‌های متداول فیشینگ است. در این روش، پیوندها و آدرس‌های سازمان‌ها و شرکت‌های غیرواقعی و جعلی از طریق ایمیل ارسال میشود. این آدرس‌ها با آدرس‌های اصلی تنها در یک یا دو حرف تفاوت دارند.[۳]
2_گریز از فیلترها
فیشرها برای جلوگیری از شناسایی متن‌های متداول فیشینگ در ایمیل‌ها توسط فیلترهای ضد-فیشینگ از عکس به جای نوشته استفاده می‌کنند.
3_جعل وب‌گاه
برخی از فیشرها از جاوااسکریپت برای تغییر آدرس در نوار آدرس مرورگر استفاده می‌کنند تا هیچ جای شکی برای قربانی نماند. یک مهاجم حتی می‌تواند به کمک تزریق اسکریپت از طریق وب‌گاه از ایرادهای موجود در اسکریپت‌های یک سایت معتبر علیه خودش استفاده کند. در این نوع فیشینگ از کاربر خواسته میشود تا در بانک خودش لاگین کند. ظاهراً همه چیز عادی است. از آدرس وب‌گاه گرفته تا گواهینامه امنیتی (به انگلیسی: Security Certificates). اما در واقعیت، پیوند به آن وب‌گاه دستکاری میشود تا با استفاده از عیب‌های موجود در اسکریپت‌های آن وب‌گاه، حمله انجام شود. با این حال این روش نیازمند دانش و آگاهی بالایی است. از این روش در سال ۲۰۰۶ برای حمله به وب‌گاه پی‌پل استفاده شد.
4_فیشینگ تلفنی
تمام حملات فیشینگ نیازمند وب‌گاه قلابی نیست. پیامهایی که ظاهراً از طرف بانک فرستاده شده و از کاربر می‌خواهد تا مثلاً به دلیل وجود ایراد در حسابشان، شماره خاصی را شماره گیری کنند، نیز می‌تواند حمله فیشینگ باشد. بعد از گرفتن شماره (که متعلق به فیشر است و با سرویس صدا از طریق آی پی مهیا شده‌است)، از کاربر خواسته میشود تا شماره حساب و پین (PIN) خود را وارد کند.
🔸راه های مقابله با فیشینگ🔹
1_یکی از ساده‌ترین روش‌های مقابله با فیشینگ دقت به آدرس وب‌سایت یا ایمیل دریافت شده‌است. به عنوان مثال در زمان ورود به حساب‌های حساس مانند ایمیل یا بانک، قبل از وارد کردن نام کاربری و گذرواژه، دقت به آدرس وب‌سایت حیاتی است
2_استفاده از نرم‌افزارهای ضد هک و فیشینگ مانند کومودو که با فایروال قوی خود مانع هک شدن میشود. برای جلوگیری از افزایش آمار فیشینگ و سرقت اطلاعات باید آگاهی کاربران را افزایش داد. نباید به ایمیل‌هایی که از شما در آن‌ها خواسته شده تا فرمی را پر کنید اطمینان کرد. نباید اطلاعات حساب کاربری خود را در اختیار سایت‌ها قرار داد. کاربران برای پرداخت آنلاین باید از درگاه‌های مخصوص بانک‌ها استفاده کنند. سعی کنید به ایمیل‌های داخل Spam در حساب کاربری تان بی اعتنا باشید و آن‌ها را پاک کنید.[۴]
